Więc właśnie – jakby Państwo by chcieli spędzić urlop nad morzem, to Państwo się tu spóźnili ok. 100 milionów lat. W okresie kredy poosadzały się w tym regionie ogromne ilości piasku, a biegiem czasu zagęszczały się one do ogromnej skamieniałej masy skał osadowych zwanej piaskowcem. Długotrwała erozja przez Łabę oraz warunki atmosferyczne sprawiały, że zaczęły wytwarzać się dzisiejsze Góry Połabskie (Elbsandsteingebirge). W wyniku tego procesu powstały dzisiejsze symbole Szwajcarii Saksońskiej: głębokie wąwozy oraz szpiczaste formacje piaskowcowe. Na południowym wschodzie ok. 30 km od Drezna , a 150 km na północ od Pragi powstały Góry Połabskie. Urzekającym fenomenem jest to, że krajobraz wydaje nas przenosić do bajecznego świata górskich zakątków, szczelin i skalistych wąwozów. Po obu stronach granicy powstał Park Krajobrazowy o powierzchni 760 km2, który głównie odwiedzany jest przez miłośników przyrody i wspinaczki. Sieć oznakowanych szlaków wędrownych wynosi razem 1200 km! Warto dodać, iż są to drogi o różnej trudności, począwszy od zwykłej wędrówki , a przy wymagającej wspinaczce skończywszy. Sieć szlaków wędrownych owszem nie omija także najważniejszych atrakcji regionu, jakimi są Duża Baszta, Kuhstall , Skalne Miasto lub Twierdza Königsstein.
Nadzwyczajnym szlakiem wędrownym to Szlak Malarzy, który łączy najpiękniejsze punkty i atrakcje regionu. Jego początek sięga 18 w., kiedy wędrowcy nieustannie opowiadali o wręcz niewyobrażalnej ilości formacji skalnych, przecudnych widokach i pięknie zalesionych wąwozach. Nie dziwi nas więc fakt, iż krajobraz także inspirował szwajcarskich malarzy Adrian Zingg oraz Anton Graff. Ich obrazy przyczyniły się do tego, że w dobie romantyzmu Góry Połabskie stały się istnym magnesem dla wybitnych tego okresu przedstawicieli jak Caspar David Friedrich, Carl Gustaf Carus lub Ludwig Richter.
Szczególnym szlakiem wędrownym to Szlak Malarzy, który łączy najpiękniejsze punktu i atrakcje tego regionu. Jego początek sięga 18 w., kiedy wędrowcy nieustannie opowiadali o nieograniczonej ilości różnych formacji skalnych, o przecudnych widokach i pięknie zalesionych wąwozach. Nie dziwi nas więc fakt, iż krajobraz owych malowniczych formacji piaskowcowych także inspirował szwajcarskich malarzy Adrian Zingg oraz Anton Graff. Ich obrazy przyczyniły się do tego, że w dobie romantyzmu Góry Połabskie stały się istnym magnesem dla wybitnych tego okresu przedstawicieli jak Caspar David Friedrich, Carl Gustaf Carus lub także Ludwig Richter.
