Co takiego łączy Górne Łużyce z wymienionym wyżej „rajem”? Jeździły tu po żelaznych szlakach wydajne parowozy serii Ty2 (BR52), które – mocno poczerniane sadzą – ciągały ciężkie składy towarowe; przeważnie wożono wtedy węgiel brunatny. Eksploatowane one były do końca lat 80-tych, kiedy Deutsche Reichsbahn ostatnie parowozy obu serii wycofał z eksploatacji. Gdy tutejsi koledzy zaczęli się spotykać w 1990 r. w celu założenia klubu, to kolegom okres dymiących stalowych kolosów praktycznie jeszcze żywo tkwił w pamięci.
Jeśli więc zbudziliśmy Państwa zainteresowanie przejazdem pod parą po Górnych Łużycach, to w określonych weekendach takowe przejazdy się odbywają. – Piękna okazja by wziąć oddech od spraw codziennych i odkrywać ciekawe dotąd nieznane atrakcje i miejscowości, tym bardziej, iż Löbau względnie blisko leży polsko-niemieckiej granicy. Chlubą klubu są dwa parowozy serii Ty2 (BR52); jeden z nich, konkretnie 52 8141
wyprodukowany 1944 r. w polskim (wtedy okupowanym) FABLOK-u w Chrzanowie wrócił po świeżej naprawie głównej z Meiningen; będzie on w przyszłych latach regularnie prowadzić pociągi specjalne.
Szukając siedziby klubu, kolegom nie przyszło długo czekać, gdyż znaleźli odpowiednie lokum w kształcie historycznej parowozowni w Löbau. Pochodzi ona z roku 1859 – tym samym jest najstarszą parowozownią, jaka znajduje się na terenie całej Saksonii. Siedzibą klubu sposób jest ona więc od ponad 20 lat. W zbiorach kolegów znajdują się 3 parowozy serii Ty2 (BR52), pokaźna ilość pojazdów spalinowych oraz przedmioty, które w nie odłączny sposób związane są z tutejszym regionem. Udostępniana zwiedzającym parowozownia w Löbau jest w każdą środę od godz. 9.00 do 13.00. Od nie dawna również dawna stacja towarowa jest w posiadaniu kolegów OSEF, gdzie koledzy wystawiają makiety kolejowe w różnych skalach. Ponad to stacja towarowa służy też innym klubom do prezentowania ich prac modelarskich. Oprócz dużej makiety w skali H0 należącej do klubu MEC Löbau pokazywana jest również makieta TT; jej właścicielem jest Górnołużycki Klub Modelarski. Na makietach najczęściej odwzorowane są dworce i pociągi, jakie można było spotykać na Górnych Łużycach.
Lokalizacja
Historyczna parowozownia Löbau znajduje się w połowie drogi między miastami Görlitz i Bautzen.
Dojazd koleją i środkami komunikacji publicznej
Koleją bardzo wygodnie docieramy pociągami KD z Wrocławia lub Jeleniej Góry; najczęściej przesiadamy się w Zgorzelcu; stąd jedziemy już bez przesiadki do Löbau. Ponieważ Löbau położony jest w obrębie ważności biletu EURO NYSA, gorąco go polecamy: kosztuje on od osoby 40 PLN. Wersja grupowa (do 5 osób) to 100 PLN. Dostępny ten bilet jest we wszystkich kasach KD.
Dojazd samochodem
Wybierając sie z Wrocławia jedziemy autostradą A4, zjeżdżamy zjazdem w Görlitz i dalej drogą krajową B 6 aż do Löbau; tam przejeżdżamy prawie przez całe miasto do wiaduktu kolejowego. Za tym wiaduktem skręcamy w pierwszą ulicę w lewo, gdzie parkować możemy nasz samochód. Dojście do muzeum ok. 250 m na piechotę.
Lokomotywy parowe
Güterzuglok für den Einsatz im schweren Güterzug- und Personezugdienst
Baureihe 52.80
Bauart 1´E h2
Güterzug Rekolokomotive der Deutschen Reichsbahn , 1960-1967, ca. 200 Stück, RAW Stendal, ca. 1470 KW
Hersteller Maschinenbau & Bahnbedarf AG Berlin, vorm O&K
52 8080-5 Baujahr 1944 Fabriknummer 14094, nicht betriebsfähig
Hersteller Oberschlesische Lokomotivwerke AG Kattowitz, Werk Krenau
52 8141-5 Baujahr 1944 Fabriknummer 11 562, in Aufarbeitung, erneuter Einsatz ab August 2019
Diesellokomotiven
Baureihe V 100
Bauart B’B’
vierachsige Streckendiesellokomotiven der Deutschen Reichsbahn, 1966 - 1985, ca. 1 Stück, VEB Lokomotivbau Elektrotechnische Werke (LEW) „Hans Beimler“ in Hennigsdorf, 1146 Stück, ca. 1100 KW
Hersteller VEB Lokomotivbau Elektrotechnische Werke (LEW) „Hans Beimler“ in Hennigsdorf
112 331-4 Baujahr 1971 Fabriknummer 12840
Wagonów
Die Leichtverbrennungstriebwagen (LVT), der Baureihe 171.0 als Motorwagen und 171.8 als Beiwagen wurden 1960er Jahren in Serie gefertigt und in Dienst gestellt. Sie erhielten schnell die Spitznamen Ferkeltaxe oder wegen der blutroten Lackierung Blutblase. Zum Bestand von "Eisenbahnnostalgie im Vogtland" gehören vier Leichtverbrennungstriebwagen (LVT) sowie ein dazu passender Steuerwagen.
Baureihe 171.0 als Motorwagen und 171.8 als Beiwagen
Leichtverbrennungstriebwagen (LVT) der Deutschen Reichsbahn, VEB Waggonbau Bautzen, 1962 - 1969, ca. 180 PS
Hersteller VEB Waggonbau Bautzen
772 413-1 Baujahr 1965 Fabriknummer 1965/11
Hersteller VEB Waggonbau Görlitz
972 502-9 Baujahr 1969 Fabriknummer 1969/34
